۱۳

من صبورم اما ...
به خدا دست خودم نیست اگر می رنجم..

یا اگر شادی زیبای تورا به غم غربت چشمان خودم می بندم..
من صبورم اما ...
چقدر با همه ی عاشقیم محزونم..!

و به یاد همه ی خاطره های گل سرخ

مثل یک شبنم افتاده زغم مغمومم..
من صبورم اما ...
بی دلیل از قفس کهنه ی شب می ترسم..

بی دلیل از همه ی تیرگی تلخ غروب
وچراغی که تورا از شب متروک دلم دور کندمی ترسم..
من صبورم اما ...
این بغض گران صبر نمی داند چیست !!......

چهاردهم آذر