این مطلب زیبا رو از پوستر داخل یک امامزاده خوندم.قشنگ بود پس مینویسم:
خدا مال همه است.مال یکایک ما وشما.
خدا تنها رفیقی است که در هیچ شرایطی رفیقش را تنها نمی گذارد...
خدا تنها روزنه امیدی است که هرگز بسته نمی شود.
خدا تنها معشوقی است که به عاشقان خودش عشق می ورزد.
خدا تنها خریداری است که اجناس شکسته را بهتر بر می دارد و بیشتر می خرد.
خدا تنها کسی است که اگر یک قدم به سمت او برداری ده قدم به سمت تو می آید
واگر به سمتش راه بروی ،به سمت تو میدود.
خدا تنها کسی است که اگر از تو محبتی ببیند زیر دینت نمی ماند و
با قدردانی شگرف و بی نظیرش تو را شرمنده می سازد.
خدا تنها کسی است که وقتی همه رفتند می ماند و وقتی همه پشت کردند
آغوش می گشاید..
خدا تنها کسی است که وقتی همه تنهایت گذاشتند محرمت می شود.
خدا انقدر مهربان است که ناز بندگانش را می کشد و هرگاه از او روی گرداندند
منتظر آشتی و باز گشت بندگانش می شود.
خداوند بهترین دوست ،بهترین مونس و همراز،بهترین یار و بهترین معشوق است.
هر چه به او بیشتر نزدیک شوی، معرفت و آگاهیت به خوبی هایش بیشترواز رفاقت با او بیشتر لذت می بری.
پس فرصت را از دست ندهیم
مهربان ما،همین نزدیکی ست...