روزهـآےِ بدوלּ بـآرآלּ...
ایـنجــآ که بـآرآن نمےِ آیـَد ... دَلیـل نمےِ شـود تـُو هم نیـآیےِروزهـآےِ بدوלּ بـآرآלּ...
ایـنجــآ که بـآرآن نمےِ آیـَد ... دَلیـل نمےِ شـود تـُو هم نیـآیےِ115
آرزویی بکن
گوش های خدا پراز آرزوست
و دست هایش پر از معجزه
آرزویی بکن
شاید کوچکترین معجزه اش
بزرگترین آرزوی تو باشد.
113
دلت که شکست تازه حضور خدا در تو آغاز می شود ..
دلت را آب و جارو می کند ...
در حالی که تو از او گله داری !
تکه تکه اش را با حوصله کنار هم می چیند ...
اما تو همه نداشته هایت را به گردنش می اندازی !
متهمش می کنی به سنگدلی
به رنجاندن آدمها
به اینکه انگار نمی شنود صدایت را !
و او چه صبورانه چینی دلت را بند می زند . . . !
خودش می آید جای همه چیز و همه کس را می گیرد . . .
چه آرامشی دارد دل شکسته ای که همصحبتش خداست !!!
دنیایت زیبا می شود...
یادش که می کنی قلبت آرام می گیرد !
حال به راستی ..
باید از او که دلت را شکسته گله کرد یا تشکر ؟!
111
هرگز برای عاشق شدن
به دنبال باران و بهار و بابونه نباش
گاهی در انتهای خارهای یک کاکتوس
به غنچه ای می رسی که
ماه را بر لبانت می نشاند..