۲۰۲*

نمی دانم من به تو دل دادم یا تو دل از من گرفتی؟!!

فقط می دانم شدم یک دلداده بی دل...

با رویای تو می خوابیدم و با خیال تو بیدار می شدم

نفس هایم عطر تو داشت از بس که اسم تو را تکرار کرده بودم

وقلبم چه بی تاب بود از دلشوره های عاشقانه...

هم نفس هر لحظه من شده بودی و مهمان همیشگی قلبم

و من زیر باران مهربانیت خیس می شدم از عشق...

اما چه کوتاه بود قصه دلدادگی!

         چه کوتاه بود روزهای آشنایی!

                      چه کوتاه بود شب های شیدایی!

و چه زود شروع شد داستان جدایی...

هر چیز رابه خاطر نیاورم روزی که دست هایم از دستانت جدا شد  

خوب به یاد  دارم 

روزی که قلب عاشقم ،تنها و سرگردان

پای در جاده ای گذاشت که نه انتهایی داشت و نه مقصدی...

با کوله باری از خاطرات بر دوش و اشک بر چشم و غم بر دل

و چه سخت بود جدایی

          و چه سخت بود تنهایی

                  و چه سخت بود شکیبایی.. 

و امروز یک سال از آن روز می گذرد؛

                                      تلخ ترین روز زندگی من...