روزهـآےِ بدوלּ بـآرآלּ...
ایـنجــآ که بـآرآن نمےِ آیـَد ... دَلیـل نمےِ شـود تـُو هم نیـآیےِروزهـآےِ بدوלּ بـآرآלּ...
ایـنجــآ که بـآرآن نمےِ آیـَد ... دَلیـل نمےِ شـود تـُو هم نیـآیےِابر برجسب
غربتبایگانی
- بهمن 1394 2
- دی 1394 5
- آذر 1394 4
- آبان 1394 2
- مهر 1394 2
- شهریور 1394 3
- مرداد 1394 3
- تیر 1394 5
- خرداد 1394 3
- اردیبهشت 1394 3
- فروردین 1394 6
- اسفند 1393 4
- بهمن 1393 5
- دی 1393 4
- آذر 1393 7
- آبان 1393 8
- مهر 1393 5
- شهریور 1393 2
- مرداد 1393 7
- تیر 1393 7
- خرداد 1393 9
- اردیبهشت 1393 4
- فروردین 1393 5
- اسفند 1392 2
- بهمن 1392 4
- دی 1392 4
- آذر 1392 6
- آبان 1392 3
- مهر 1392 5
- شهریور 1392 6
- مرداد 1392 5
- تیر 1392 6
- خرداد 1392 8
- اردیبهشت 1392 6
- فروردین 1392 7
- اسفند 1391 8
- بهمن 1391 10
- دی 1391 9
- آذر 1391 6
- آبان 1391 10
- مهر 1391 12
- شهریور 1391 13
- مرداد 1391 24
- تیر 1391 23
- خرداد 1391 32
- اردیبهشت 1391 32
- فروردین 1391 28
- اسفند 1390 20
- بهمن 1390 20
- دی 1390 41
آمار : 66844 بازدید
Powered by Blogsky
۲۳۶*
دلـگیرم از پاییز...
تمام زخم های کهنه ام را تازه کرد
برگ های امیدم
که یکی یکی از شاخه های قلبم فرو ریخت...
هوای ابری چشمانم
که هر لحظه غم ندیدنش را بهانه می کرد و می بارید...
روزهای کوتاه شادی هایم
شب های بلند دلتنگی هایم
سردی دستانم
و مهر دردانه ای که آذر بر دلم نشاند و رفت...
باران
چهارشنبه 12 مهر 1391 ساعت 07:06 ب.ظ
این مطلبت زیبا بود اگه دوس داشتی به منم سربزن
ممنون
سلام
عزیزم
مرسی
قشنگ بود
سلام
قربانت
ممنون که سر زدین
زندگی می کنند
میمیرند...
و می روند
اما
فاجعه زندگی تو
آن هنگام آغاز می شود
که آدمی می میرد
اما
نمی رود
می ماند...
و نبودنش در بودن تو
چنان ته نشین می شود
که تو میمیری در حالی که زنده ای
و او زنده می شود در حالی که مرده است!!